Showing posts with label Loan. Show all posts
Showing posts with label Loan. Show all posts

Wednesday, August 30, 2017

फाइनान्सहरुको कस्तो छ त कमाई, हेरौं १९ कम्पनीको तुलनात्मक विश्लेषण !

नेप्सेमा सुचिकृत ३२ वटा फाइनान्स कम्पनीहरु मध्ये हालसम्म १९ वटा फाइनान्स कम्पनीहरुले मात्र चौथो त्रैमासको वित्तीय विवरण प्रकाशित गरेका छन् । सार्वजनिक भएका विवरणको तुलनात्मक अध्ययन गर्न आम पाठकहरुलाई सहज होस् भन्ने उदेश्यका साथ हामीले केहि सूचकांकलाई आधार मान्दै तथ्यांक सहित रिपोर्ट तयार गरेका छौं ।


हेरौं, कुन कम्पनीको कस्तो रह्यो स्थिति:

१. मुनाफा (Net Profit):
फाइनान्स कम्पनीहरुमध्ये चौथो त्रैमासमा सबैभन्दा बढी खुद मुनाफा आर्जन गर्ने आइसिएफसि फाइनान्स सफल भएको छ । यसले १९ करोड ५२ लाख रुपैयाँ कमाएको छ । त्यस्तै, युनियन फाइनान्सले सबैभन्दा कम ४ लाख रुपैयाँ मुनाफा गरेको देखिन्छ ।

ShareUpdateNepal

२. चुक्तापूँजी (Paid Up Capital):
सबैभन्दा बढी ८० करोड १७ लाख रुपैयाँ चुक्तापूँजीको भएको आइसिएफसि फाइनान्स छ भने सबैभन्दा कम चुक्तापूँजी अरुण फाइनान्सको १५ करोड रुपैयाँ रहेको छ ।

ShareUpdateNepal

३. जगेडाकोष (Reserve & Surplus):
त्यस्तै, आइसिएफसि फाइनान्सले जगेडाकोषमा सबैभन्दा बढी ३५ करोड ५८ लाख रुपैयाँ छुटाएको छ भने सबैभन्दा कम जगेडाकोष अरुण फाइनान्सकै १३ करोड ९२ लाख रुपैयाँ नेगेटिभमा रहेको छ ।

ShareUpdateNepal

४. निक्षेप (Deposit):
चौथो त्रैमासमा निक्षेप प्रवाहमा सबैभन्दा अगाडी आइसिएफसि फाइनान्स नै रहेको छ । जसले निक्षेपमा ६ अर्ब ७९ करोड ७७ लाख रुपैयाँ संकलन गरेको छ । त्यस्तै, सबैभन्दा कम निक्षेप अरुण फाइनान्सको ३ करोड ६३ लाख रुपैयाँ रहेको छ ।

ShareUpdateNepal

५. लगानी (Investment):
गुडविल फाइनान्सले सबैभन्दा बढी ४६ करोड ८५ लाख रुपैयाँ लगानी गरेको छ । तर, अरुण फाइनान्सको सबैभन्दा कम १ लाख रुपैयाँ लगानीमा रहेको छ ।

ShareUpdateNepal

६. कर्जा प्रवाह (Loan & Advance):
कर्जा प्रवाहमा हेनु पर्दा, सबैभन्दा अगाडी आइसिएफसि फाइनान्स नै रहेको छ । जसले ५ अर्ब ५८ करोड ६३ लाख रुपैयाँ प्रवाह गरेको छ । त्यस्तै, सबैभन्दा कम अरुण फाइनान्सको ५१ लाख रुपैयाँ कर्जामा  प्रवाह गरेको छ ।

ShareUpdateNepal

७. सम्पत्ति (Total Asset):
सम्पत्तिमा पनि सबैभन्दा अग्रस्थानमा आइसिएफसि फाइनान्स नै रहेको देखिन्छ । आइसिएफसि फाइनान्सको जम्मा सम्पत्ति ८ अर्ब ७६ करोड ५२ लाख रुपैयाँ रहेको छ । त्यस्तै, सम्पत्तिको आधारमा सबैभन्दा कम अरुण फाइनान्सको १२ करोड ९४ लाख रुपैयाँ रहेको छ । 

ShareUpdateNepal

८. खुद व्याज आम्दानी (Net Interest Income):
खुद व्याज आम्दानीमा पनि सबैभन्दा अग्रस्थानमा आइसिएफसि फाइनान्स नै रहेको देखिन्छ । जसको खुद व्याज आम्दानी ३२ करोड ७६ लाख रुपैयाँ रहेको छ । त्यस्तै, खुद व्याज आम्दानीको आधारमा सबैभन्दा कम अरुण फाइनान्सको ३२ लाख रुपैयाँ रहेको छ ।

ShareUpdateNepal

९. संचालन मुनाफा (Operating Profit):
संचालन मुनाफा भने सबैभन्दा बढी सिर्जना फाइनान्सको २१ करोड २१ लाख रुपैयाँ रहेको छ भने सिनर्जी फाइनान्सको संचालन मुनाफा सबैभन्दा कम ११ करोड ९५ लाख रुपैयाँ नोक्सानमा रहेको छ ।

ShareUpdateNepal

०. प्रतिशेयर आम्दानी (Earning per Share - EPS):
प्रति शेयर आम्दानीबाट कम्पनीले एक कित्ता बराबर कति रुपैयाँ कमायो भन्ने बुझ्न सकिन्छ । फाइनान्सहरु मध्ये चौथो त्रैमासको बित्तिय बिवरण अनुसार ललितपुर फाइनान्सको सबैभन्दा बढी ६६ दशमलव ७० रुपैयाँ प्रतिशेयर आम्दानी रहेको छ भने सबैभन्दा कम युनियन फाइनान्सको शुन्य दशमलव २३ रुपैयाँ नेगेटिभमा रहेको छ ।

ShareUpdateNepal


११. प्रतिशेयर नेटवर्थ (Networth per Share):
प्रतिशेयर नेटवर्थको आधारमा श्री इन्भेष्टमेन्ट एण्ड फाइनान्सको सबैभन्दा बढी १ सय ८९ दशमलव ११ रुपैयाँ रहेको छ भने सबैभन्दा कम अरुण फाइनान्सको ७ दशमलव १८ रुपैयाँ रहेको छ ।

ShareUpdateNepal

१२. मुल्य आम्दानीको अनुपात (Price to Earning Ratio -P/E):
मुल्य आम्दानीको अनुपात हेर्दा सबैभन्दा बढी जनरल फाइनान्सको ३७ दशमलव ८७ गुणा रहेको देखिन्छ भने सबैभन्दा कम युनियन फाइनान्सको ७७३ दशमलव ९३ गुणा नेगेटिभमा रहेको छ ।

ShareUpdateNepal

श्रोत: आर्थिकन्युज; २०७४ भदौ  १२ सोमबार 

सेयरअपडेटनेपाल: बुधबार १४ भदौ २०७४

केहि फाइनान्स कम्पनिहरुको पछिल्लो कम्पनि विश्लेषण हेर्ने निम्न लिंक्समा क्लिक गर्नुहोस् !
‘कोल्याप्स’ हुँदै अधिकांश फाइनान्स कम्पनी

Friday, July 21, 2017

लक्ष्मी लघुबित्तमा लगानी गर्नु अघि हेरौं यसको प्रगति बिबरण !

लक्ष्मी लघुवित्त वित्तीय संस्था लिमिटेड (Laxmi Laghubitta Bittiya Sanstha Ltd., (LLBS) गत आर्थिक वर्ष २०७३/७४ को चौथो त्रैमासिक वित्तीय विवरण नयाँ आर्थिक वर्ष सुरु भएको पहिलो दिन २०७४ साउन १ गते आइतबार नै सार्वजनिक गरेर लघुवित्त वित्तीय विबरण सार्वजनिक गर्नेमा पहिलो कम्पनी भएको छ । संस्थाले यस आर्थिक वर्षमा खुद मुनाफा ७१ दशमलव ५४ प्रतिशतले वृद्धि गरी १० करोड ७१ लाख १८ हजार रुपैयाँ कमाएको छ । अघिल्लो आर्थिक वर्षको सोही अवधिमा संस्थाले जम्मा छ करोड २४ लाख ४६ हजार रुपैयाँ मात्रै खुद मुनाफा आर्जन गरेको थियो ।

ShareUpdateNepal

गत आर्थिक वर्षको दुई करोड २० लाख रुपैंया बराबरको नगद लाभांस मात्र वितरण गरेको लघुवित्तको जगेडा कोषको आकार पनि बढेको छ । गत आर्थिक वर्षमा शत प्रतिशत हकप्रद जारी गरेर ११ करोडको चुक्ता पूँजीलाई शत प्रतिशतले बढाई २२ करोड रुपैयाँ चुक्ता पुँजी बनाएको लक्ष्मी लघुवित्तले समिक्षा अवधिमा आफ्नो जगेडा कोष सात करोड ८ लाख ८५ हजार रुपैंयाबाट बढाएर १६ करोड ९५ लाख ६६ हजार रुपैयाँ राख्न सफल भएको छ ।

सदस्यहरुबाट गरिने निक्षेप संकलनको आकार झण्डै दोब्बर मात्रामा बढाएको लघुवित्तले लघुवित्त कार्यक्रमका लागि गरेको ऋण प्रवाह पनि भारी मात्रामा बढाएको छ । यसरी आफ्नो निक्षेप ६६ दशमलव २९ प्रतिशतले वृद्धि गरी ६६ करोड १२ लाख ५३ हजार रुपैयाँ संकलन गरेको छ । अघिल्लो वर्षको सोहि अवधिमा ३९ करोड ७६ लाख ५६ हजार रुपैयाँ निक्षेप संकलन गरेको थियो । जसका कारण उसको खुद व्याज आम्दानी ६४ दशमलव ५७ प्रतिशतले वृद्धि गरी १४ करोड ९१ लाख ५१ हजार रुपैंयाबाट बढेर २४ करोड ५४ लाख ५४ हजार रुपैंया पुगेको छ ।

अन्य सञ्चालन मुनाफामा पनि राम्रो सुधार गरेको लघुवित्तको कर्मचारी खर्च तथा अन्य सञ्चालन खर्च बढेका कारण खुद नाफा व्याज आम्दानीको अनुपातमा बढ्न भने नसकेको हो । सम्भावित जोखिमका लागि समिक्षा अवधिमा केही रकम थप गरेर पनि लघुवित्तले सञ्चालन मुनाफा नौ करोड ५८ लाख आठ हजार रुपैंयाबाट ७२ दशमलव ५४ प्रतिशतले बढेर १६ करोड ५३ लाख आठ हजार रुपैंया पुर्याएको छ । लघुवित्तले प्रोभिजनमा एक करोड १५ लाख ५२ हजार रुपैयाँ राखिएको छ भने कर्जामा ५८ दशमलव शून्य तीन प्रतिशतले वृद्धि गरी दुई अर्ब १८ करोड ७९ लाख ७३ हजार रुपैयाँ लगानी गरेको छ ।

लघुवित्तको जोखिमयुक्त सम्पत्ति १७ दशमलव शून्य सात प्रतिशत रहेको छ । जसको प्रतिसेयर आम्दानी वार्षिक ४८ दशमलव ६९ रुपैयाँ रहेको छ । गत आर्थिक वर्षको यसै अवधिमा उसको प्रतिसेयर आम्दानी ५६ रुपैंया ७७ पैसा थियो । पूँजी अनुसार कमाई नबढेका कारण लघुवित्तको प्रतिसेयर आम्दानीमा भने सामान्य संकुचन देखिएको छ । निष्कृय कर्जा अनुपात शून्य दशमलव ३० बाट बढेर शून्य दशमलव ५० प्रतिशत पुगेको लघुवित्तको मूल्य आम्दानी अनुपात ३८ दशमलव २२ गुणाले बढी छ । प्रतिसेयर नेटवर्थ एक सय ७७ दशमलव आठ रुपैयाँ रहेको लघुवित्तको तरलता अनुपात १४ दशमलव ४९ प्रतिशत रहेको छ ।

पूँजी वृद्धिको अनुपातमा कमाईको अनुपात केही कम भए पनि आफुलाई अब्बल बनाउने बाटोमा लघुवित्त अघि बढेको देखिन्छ । राष्ट्रिय स्तरको थोक कर्जा प्रबाह गर्ने लघुबित्त भएकाले राष्ट्र बैंकद्वारा जारी नयाँ मौद्रिक नीतिअनुसार माइक्रोफ़ाइनान्सले आगामी २०७५ साल असार मसान्तसम्म चुक्ता पूँजी ६० करोड पुर्याउनु पर्ने भएको छ।

लक्ष्मी लघुवित्तको आर्थिक वर्ष २०७३/७४ को चौथो त्रैमासिक वित्तीय प्रतिवेदन प्रगति बिबरण तालिका हेर्न र डाउनलोड गर्न निम्न लिंक्समा क्लिक गर्नुस !



ShareUpdateNepal

यस लघुवित्तकोको सेयरमा लगानी गर्ने सोच्दै हुनुहुन्छ कि ? लगानी गर्नु पूर्व र यस कम्पनीको सेयर भएका लगानीकर्ताले समेत, एक पटक हेरी हाल्ने कि? कम्पनीको आर्थिक बर्ष २०७२/७३ र २०७३/७४ को चौंथो त्रैमासिक बित्तिय प्रतिबेदन कम्पनी विश्लेषण हेर्न निम्न लिंक्समा क्लिक गर्नुस !






यो पनि हेर्ने कि ?


लक्ष्मी लघुवित्तको खुद मुनाफामा ७२ प्रतिशतले वृद्धि



Sunday, June 4, 2017

विचार/विश्‍लेषण: बैंकको ब्याज !

एक मित्रले एउटा बैंकबाट घर बनाउन ऋण लियो । १० प्रतिशत ब्याजमा लिएको ऋण केही वर्षअघि बढाएको बढायै गरेर १६ प्रतिशत पुग्यो । बीचमा यस्तो अवस्था आयो, बैंकहरूले ब्याज घटाउन थाले । नयाँ ऋणीले ६ प्रतिशतसम्ममा पाउन थाले । उसको १६ प्रतिशत घटेन । ऋणीलाई एक शब्द नसोधी आफूखुसी ब्याज बढाउने बैंकले आफैं घटाउने त कुरै थिएन, आग्रह गर्दा बल्ल १३ मा झार्‍यो । त्यसबाट तल झार्न टसको मस भएन । उसले अर्को बैंकमा ऋण सार्न चाह्यो । त्यहाँ साढे ७ प्रतिशतमा पायो । जग्गाको पुन: मूल्यांकन, सेवा शुल्कसहित जोड्दा ५० हजारभन्दा बढी अतिरिक्त खर्च गरेर ऋण सार्‍यो । एक वर्ष नभई उसले पनि बढाउन थाल्यो । ११ प्रतिशत पुर्‍याइसकेको छ ।


फेरि अर्कामा सारौ भने सबैले मिलेर ब्याज बढाएका छन् । केही समयपछि ब्याज घटाउने लहर चल्यो भने उसको घट्दैन । बरु अर्कामा सार्न ‘अफर’ आउँछ । त्यति बेला हजारौं सेवा शुल्क र प्रशासनिक खर्च लाग्छ । यसरी ब्याजलाई वल्टाइपल्टाइ गर्ने ‘लंगुरबुर्जा’ खेलाउने आकर्षक कार्यालय भएका निकायलाई हामी बैंक भनिरहेका छौं । तिनले ब्याजको यस्तो खेल खेलाउँछन् जसमा आफू कहिल्यै हार्दैनन् । कसैलाई घरिघरि जिताएजस्तो गराएर धेरैलाई लोभ्याउँछन्, खेल्नेलाई जहिल्यै हराइदिन्छन् । अनि, वर्ष–वर्षमा फलाना बैंकको यति अर्ब नाफा, उति अर्ब नाफा भनेर तथ्यांक सार्वजनिक गर्छन् । त्यसो गर्दा मैले कति ऋणीलाई रुवाएँ, अनधिकृत पैसा कति उठाएँ भनेर कहिल्यै खुलाउँदैनन् ।

अहिले सर्वसाधारण त्यसरी नै रोइरहेका छन् । बैंकले आफूखुसी बढाएको ब्याज चुपचाप तिर्न बाध्य छन् । कुनै व्यवसाय गर्नेले पहिला योजना बनाउनुपर्छ, बजेटिङसहित । त्यही आधारमा ऋण लिएका हुन्छन् । ब्याज यति तिर्नेछु भनेर खाका बनाएका हुन्छन् । बैंक पनि बैंक पद्धतिबाट चल्नुपर्छ, योजना हुनुपर्छ । बैंकलाई अनुमति दिंदै उसका कार्ययोजना हेरिनुपर्छ । त्यसमा कर्जा र बचतको ब्याज, त्यसको प्रतिफल, सम्भावित लगानी र बचतका क्षेत्र, त्यसको स्थिरतालगायत केलाउनुपर्छ । ब्याज घटाउने र बढाउने गर्न पाइने छैन भन्ने कडा सर्त राखिनुपर्छ । तर, नाफा घट्नुलाई बैंकहरू घाटा भन्छन् । कहिले घटी, कहिले बढी नाफा अवश्य हुन्छ । त्यसमा आत्तिएर सर्वसाधारणमाथि भारी बोकाउँछन् । बैंक कुन त्यस्तो सर्वाधिकारसम्पन्न व्यवसाय हो, जसलाई लापरबाही गरेर चलाउँदा पनि नाफा नै हुन छुट मिलोस् ? त्यसमा राष्ट्र बैंकले अंकुश लगाइदिनुपर्छ । 

बजारमा आर्थिक हलचल हुनासाथ हल्लिनु बैंकको आफ्नो कमजोरी हो । आफ्नो गल्तीको सजाय ऋणीलाई दिनु हुँदैन । तिर्न सक्ने हैसियत वा स्रोत छ/छैन हेरेर, तौलिएर बैंकले ऋण प्रवाह गरेका हुन्छन् । उसलाई ब्याज बढाएर त्यसभन्दा बढ्ता भार बोकाउँदा तिर्न सक्दैन भन्ने सर्वसिद्ध विषय हो । त्यो ऋण डुब्ने जोखिम हुन्छ । त्यसैले बेला–बेला ब्याज बढाउने बतासे काममा बैंक लाग्नुहुँदैन । बजारमा उपभोग्य वस्तुको मूल्य बढ्छ, सर्वसाधारणले तिर्नुपर्ने । बैंकको ब्याज बढ्छ, सर्वसाधारणले तिर्नुपर्ने । तिनको कमाइँचाहिँ कहिल्यै नबढ्ने । कहाँबाट सक्छन् धान्न ? राष्ट्र बैंकले त्यस्ता ऋणीलाई किन कहिल्यै हेर्दैन ? 

अर्कातिर संस्था बचाउने नाममा सर्वसाधारण मार्ने नीति नियम अन्त्य गरिनुपर्छ । ‘आवश्यक परे बैंकले स्वविवेकले ब्याज घटबढ गर्न सक्नेछ’ भने ऋण लिंदा कागजमा सर्त घुसाउन बन्द गरिनुपर्छ । जसरी सर्तअनुसार नतिर्दा ऋणीको धितो लिलाम हुन्छ, बैंकले सर्त उल्लंघन गर्दा उसको के लिलाम गर्ने ? ऋणी टाट पल्टिँदा बैंकले जायजेथाबाट उठाउन मिल्ने, बैंक टाट पल्टिन थाल्यो भने चाहिँ ऋणीले नै जायजेथा बेचेर बढी ब्याज तिरी नाफा दिलाइदिनुपर्ने ? बैंकलाई यस्तो जथाभावी गर्ने असीमित अधिकार कसले दियो ? किन त्यसमा कोही बोल्दैन ? 

सत प्रतिशतसम्म लगानी, ६ प्रतिशतभन्दा तल ब्याजमा सवारी साधन किन्न बैंकले माछा पसलमा जस्तो ग्राहक बोलाउँदा राष्ट्र बैंक टोलाएर बस्यो । त्यसरी पैसा सकेपछि लगानीयोग्य पुँजी कहाँबाट रहन्छ ? गत वर्ष ब्याज घटाउने होडबाजी चल्यो, यति बेला बढाउने । त्यो पनि बैंकलाई फाइदै फाइदा दिलाउने नाममा । बैंक डुब्न लागे भने जोगाउने काम राज्यको हो, सर्वसाधारणको होइन । 

बकम्फुसे ‘अफर’ ल्याएर ह्वार्र पैसा बटुल्ने, जथाभावी छर्ने, अनि पैसा छैन भनेर फेरि ऋणको ब्याज बढाउने– कहाँसम्मको अत्याचार हो ? सस्तो ब्याजमा दिन्छु भन्दै एउटा बैंकको ऋणीलाई अर्को बैंकमा तान्ने, अनि केही समयमा ह्वात्तै ब्वाज बढाएर ढाडमा बञ्चरोले हान्ने– कहाँसम्मको नीचता हो ? खोज्दै जानुभयो भने बैंकहरूको कार्टेलिङले उपभोक्ता सताइएका छन् । कर्जाको ब्याज बढाउँदा सबै मिल्छन् । विस्तारै केही खुकुलो देखिन्छन् । एउटाको ग्राहक अर्काले तान्छन् । सेवा शुल्कका नाममा उसबाट असुल्नु असुल्छन् । फेरि ब्याज बढाएर थला पार्छन् । राज्य टुलुटुलु हेर्छ । बैंक बदल्ने ऋणी कति छन्, के आश्वासनमा बदले, उता गएर कसरी फसे भन्ने राष्ट्र बैंकले कहिल्यै अध्ययन गरेको छ ? 

त्यसैले अब ऋणीले पनि अधिकारका लागि बोल्नु जरुरी छ । कागजमा जति लेखिएको छ, त्यति ब्याज तिरेर चुपचाप बस्ने बेला भएको छ । त्यसमा बैंकले गडबड गरे र ऋणीका पक्षमा राष्ट्र बैंक नबोले अदालतकै ढोकामा पुगेर किन नहोस्, मनपरी नियन्त्रण गर्नुपर्छ । ऋणी ‘ख’ र बैंक ‘क’ वर्ग होइन, दुवै समान वर्ग हुने वातावरण बनाइनुपर्छ । जसरी ऋणीका लागि बैंक चाहिन्छ, बैंकका लागि ऋणी पनि चाहिन्छ । त्यो दुवैले बुझ्नुपर्छ । न ऋणीले चाहेर ब्याज घटाउन सकोस्, न बैंकले चाहेर बढाउन ।

श्रोत: कान्तिपुर, फाल्गुन १६, २०७३

Wednesday, May 17, 2017

सेयर बजारको कथा : बाँदर अनि बाख्रा

नामपुर गाउँका किसान बाँदरको अनियन्त्रित कृयाकलापबाट हैरान थिए । गाउँको फाँटमा कहिलेकाँही ठुलो संख्यामा किसानहरु भेला हुन्थे । अनि कसरी किसानी गरेको अन्नपात बाँदरबाट जोगाएर धेरै पैसा कमाउन सकिन्छ भन्ने बिषयमा घनिभुत छलफल गर्थे । तर परम्परागत खेतीले को पो धनी हुन सक्थ्यो र ! उनीहरुको छलफल औपचारिकतामा मात्र सिमित हुन्थ्यो । ..
मकैबाली गोडमेल गरे पछि फेरि गाउँमा किसानहरुको भेला भयो ।


‘हैन यी बाँदर किन्ने मान्छे आए पनि हुन्थ्यो नि ।’ इन्द्रले पीडा पोख्यो ।

‘के भन्छ यो ? बाँदर पनि कसैले किन्छ ? लौ बाँदर किन्ने कोही आयो नै भने पनि हामीले गर्ने चैं के ?’ दिलेन्द्रले इन्द्रलाई प्रतिप्रश्न गर्यो ।

‘हैन बाँदरको बारेमा तलको बजाराँ खुलेको एउटा के नाम त्यो .... कम्पनी छ नि त्यसले सोधिखोजी गरिरहेको थियो है । कुरो के रहेछ बुझ्न पो जाने होलां, केही उपाय निस्किन्छ कि ।’ श्याम बोल्यो ।

‘हजुर हामी यो कम्पनीको प्रमुख दिनेश सरलाई भेट्न आएका ।’ - हुल बाँधिएर गएका किसान मध्येको श्यामले गाउँ नजिकको बजार क्षेत्रमा रहेको कम्पनीको रिसेप्सनमा बसेकी गोरी युवती (देविका) लाई जिज्ञासा राख्यो ।

एकछिन पर्खिनुहोस है, म सरलाई तपाईहरु आउनु भएको कुरा सुनाउँछु ।’

-‘हवस, हामी यहि पर्खिन्छौं ।’

तपाईहरुलाई सरले भित्र बोलाउनु भएको छ ।’ युवतीले गाउँले किसानको नेतृत्व गरिरहेको श्यामलाई भन्छे ।

'नमस्ते सर ।’ केही भित्र पसेर एउटा तला माथि चढे पछि बाँया तर्फको सुविधासम्पन्न कोठामा पुगेर सबैले सामुहिक रुपमा दिनेश साहुलाई नमस्ते ठोक्छन् ।

‘नमस्ते नमस्ते, आराम हुनुहुन्छ ?’

‘हजुर आराम छौं ।’

‘तपाईको नाम इन्द्रबहादुर हैन ? अस्ति पर टारमा बाँदर लखेट्दै गरेको बेला भेट भएको थियो नि ।’ दिनेश साहुले सोधे ।

‘हो हजुर । हजुरहरुसंग सानो सहयोग माग्न पो आएका हामी त ।’ इन्द्रले जवाफसंगै सहयोग माग्यो ।
‘कस्तो सहयोग ?'

‘मकैबाली जोगाउन हम्मे हम्मे पर्यो । लौन हाम्रो आम्दानी कसरी जोगाउने होला ?’ खचाखच भरिएको कोठाको कुनामा भित्तापट्टि भुँईमा टुसुक्क बसेको दिलेन्द्रले आफ्नो अघिल्तिर रहेको भिडभन्दा अगाडी बडेमानको कुर्सीमा बसेको दिनेश साहुलाई समस्या पोख्यो ।

कुर्सी अलिकति घुमाउँदै दिनेश साहुले भने 'हामीलाई एउटा बिदेशी औषधी कम्पनीले बाँदरमा औषधीको परीक्षण गर्न ठूलो संख्यामा बाँदर माग गरेको छ । तपाईहरु दिनसक्नुहुन्छ त ?'
‘सर हामी तयार छौं ।’

मकै पनि जोगिने बाँदर समातेर ल्याँउँदा आम्दानी पनि हुने भएपछि किसानहरु हौसिनु स्वभाविक थियो ।

'हामीलाई चाहिएको बाँदर ल्याइदिनु हुन्छ भने एउटा बाँदरको १ हजार रुपैंया दिन्छौं । अब बाँदर पनि सकिने, तपाईहरुको आम्दानी पनि हुने अनि मकैबाली पनि जोगिने ।’ दिनेश साहुले सबै किसानलाई आश्वास्त पार्न खोजे ।

‘हामीले बाँदर बेच्ने रे ? अनि तपाईको कम्पनीले किन्ने ?’ अचम्म मान्दै श्यामले थप जिज्ञासा राख्यो ।

भुँईमा बसेको भिडको मध्य भागबाट फेरि दिनेश साहु बसेको कुर्सीमा हेर्दै रामबीरले थप्यो ‘बाँदर मुला जति पनि छन नि गाउँमा, तपाईले किन्ने पक्का हो भने हामी जति पनि बाँदर ल्याउन सक्छौं सर, हामीलाई पैसा कमाउनु छ ।’

रामबीरको आवाज बन्द नहुँदै सबैको मुखबाट सामुहिक आवाज निस्कियो

‘हो सर हामी तपाईलाई बाँदर बेच्न तयार छौं ।’

गाउँलेहरु बाँदर खोज्न जंगल पसे, पाँसो थापे, कसैको पाँसोमा दुई दुई वटा बाँदर पर्यो । बाँदर समात्ने क्रममा हर्कको हातमा बाँदरले टोकिदियो पनि ।

५२ जना गाउँलेले ७० वटा बांदर बन्द ट्रकमा लादेर दिनेश साहुको कम्पनीसम्म पुर्याएर एकमुष्ट रकम बुझे ।

बाँदर बेचेको अबसरमा गाउँमा ठूलो भोज चल्यो । यस अघि एक बोतल खानेले दुई, तीन बोतल समेत रित्याए । गरिबीको चक्र न हो, सबैका गोजी रित्तिए ।

क्रमश:

*** *** *** *** *** तल क्लिक गर्नुस । *** *** *** *** ***


Monday, January 16, 2017

प्रभु बैंकले गर्यो ६ महिनामै एक अर्ब ११ करोड नाफा, एक खर्ब १३ करोड डुबेको ऋण उठायो ।

काठमाडौं। प्रभु बैंक लिमिटेडले एक अर्ब ११ करोड रुपैयाँ खुद नाफा गरेको छ। बैंकले डुबेका कर्जाहरु उठाएर नाफा बढाएको हो। गत बर्षको पुससम्म बैंकको नाफा जम्मा ४० करोड ५६ लाख रुपैयाँ मात्र थियो।

पाँच अर्ब ८८ करोड रुपैयाँ चुक्ता पूँजी रहेको प्रभुले खराव कर्जा अनुपातलाई पनि घटाएको छ। गत असोजमा साढे सात प्रतिशत रहेको खराव कर्जा पुसमा ४.८८ प्रतिशतमा झारेको छ।



Source: bizmandu

Saturday, December 10, 2016

Stock Update Nepal -Share Sikchhya Karyakram With Mr. Sandeep Rana.

This video clip shows a presentation given by Mr. Sandeep Rana, MD. Sharesansar.com, on the balance sheet published by different companies and its profit and loss, major ratio, quarterly reports, EPS, P/E Ratio, etc.

Republished for Stock Market Education, Information and Knowledge.



Video source: Bazaar Guru

AddToAny